Αχαρονιάν, Αβέντις (Γκαρίμπ)

(1866-1948). Αρμένιος πολιτικός και λογοτέχνης. Υπήρξε πρωθυπουργός της πρώτης κυβέρνησης του ανεξάρτητου αρμενικού κράτους, που σχηματίστηκε μετά την υπογραφή της συνθήκης του Μπρεστ-Λιτόβσκ. Σύμφωνα με αυτή τη συνθήκη, η Αρμενία αποτελούσε, μαζί με τη Γεωργία και τη χώρα των Τατάρων του Καυκάσου, την ομόσπονδη δημοκρατία των Γεωργιανών, Αρμένιων και Τατάρων, που ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Η ανεξαρτησία της χώρας κηρύχτηκε τον Μάιο του 1918, ενώ αποτέλεσε σοβιετική δημοκρατία τον Δεκέμβριο του 1920. Το φθινόπωρο του 1918 ολόκληρη η αρμενική κυβέρνηση με τον Α. πρωθυπουργό και τον Χαδισιάν, υπουργό Εξωτερικών, διαπραγματεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη την υπογραφή μιας νέας συνθήκης ειρήνης με τη νεοτουρκική κυβέρνηση των Ταλαάτ-Εμβέρ. Ήταν πρόεδρος των αρμενικών αντιπροσωπειών στις συνδιασκέψεις του Παρισιού (1919-20) και της Λοζάνης (1923). Τα λογοτεχνικά του δημιουργήματα αναφέρονται στον ξεριζωμό των Αρμενίων και στις σφαγές που εξολόθρευσαν τη φυλή του, στη διάρκεια της ηγεμονίας του Αβδούλ Χαμίτ.